Arkitektadaglegupælingarnar

Bloggleysi. Já, hálfmorkið. Þessa dagana er ég þó meira í skólanum en aðra daga. Er að vinna að svokölluðu BA verkefni. Á dönsku “Bachelor project” sem mér finnst heldur vandræðalegt nafn. Þó ég bloggi aldrei um arkitektur, þá er ég, í 90 prósent tilvika, að hugsa um eitthvað sem hefur með fagið að gera.

En enginn veit hvers konar pælingar eru i gangi. Þess vegna ætla ég að opinbera mig með því að blogga niður eina opnu í logbókinni minni (logbog: dagbók þar sem ég skrifa og teikna allt niður sem hefur með fagið að gera). Þetta kann að virka hálf semhengislaust en það er líka bara allt í lagi. Hér kemur brotið:

Tur til Kalundborg
-Café í Føtex
-der samles alle pensionisterne
-også mange andere
→ er der ingen som arbejder i byen, eller har hoby?
→ hvad ønsker disse mennesker sig?
→ hvorfor er det hyggelig at side her?
-Jernbanearealet
-perronerne er meget længere!
→ skal man så bruge dem alle?
→ er man uærlig hvis man river nogle ned?
→ kan der plantes træer i dem?
→ inspirerende overdækningsareal, kan det bruges til noget?

........................................................................................................ ........................................................................................................ ...........................t....ré.......................tr......é.................................... .........................t............t....r.é.....tr.é.....t..ré................................... ............................t..........t..ré......tr..e....tr...é.é................................. ............................t..ré.......tr.......tr....tr.....é...................................... .............................t........tr.....tr..tr.....é.............................................. ...............................tt......tr..é.....tr...é.......éé.................................... ........................................t....tr.......tr.......é...é.................................. ...........................................t.tr....tr..éé............................................. .................................................tr.tr.................................................. ..................................................tré................................................... ..................................................tré.................................................. ..................................................tré.................................................. ..................................................trét.................................................. .................................................ttrétr.................................................

-at være på stedet forstærker murens grundlag – retningene
-muligt hovedtema – retningen!!
→ Hvad kan den?
→ Hvorfor er den?
→ Hvor kommer den fra?
- Togstationen
→Hvad for nogen betydning, har det for for menneskerne i byen, at leve i by der er så misbrugt arkitektonisk?
= de opholder sig i Føtex!!

Kaffivélin

Í kjallara einum, í arkitektaskólanum, er kaffisjálfsali. Þar er hinsvegar ekki bara hægt að kaupa kaffi heldur líka cappochino, kaffi latte, kaffi mokka, kakó og sítrónuté. Fyrir utan þetta gríðarega úrval er einnig unt að velja hvort maður vilji sykur eða ekki í flesta drykkina og einnig hvort það eigi að vera mjólk í kaffinu. Vélin er líka gríðarlega notendavæn. Hún tekur við öllu dönsku klinki, meira að segja aurum, og hún gefur í ofanálag til baka. Hver drykkur kostar einungis 3 dkr. og fylgir brúnt plastglas, utan um drykkinn, með í kaupbæti.

Á hverjum einasta degi verðlauna ég sjálfan mig, fyrir dugnað og atorku, með því fá mér sykurlausan cappochino úr þessari einstöku vel. Besta stund dagsins. Ekkert yndislegra en að henda í nokkrar skissur, ganga rösklega niður tröppurnar, svo yfir studsgade, inn í bygginguna á móti, niður í kjallara og þá blasir við þessi yndislega látlausa kaffivél, sem vill allt fyrir mig gera. Eftir að hafa gefið henni pening gefur hún frá sér óp til merkis um að hún sé að laga kaffið. Ég bíð spenntur. Svo heyrist píp í henni en þá er kaffið tilbúið. Af því loknu fer ég svo annaðhvort út í sólina eða upp á teiknistofu með drykkinn. Svo heppilega vill til að á teiknistofunni er lítill sælgætissjálfsali. Þar stingur maður 2 kr. í, snýr og út koma m og m kúlur. Gríðarlega gott með cappochinoinu. Lúxuslíf.

Hvað geri ég, þegar námið er búið og ekki lengur kaffivél? Sem betur fer hef ég rúmlega tvö ár til að búa mig undir breytinguna. Best að njóta þessara fríðinda þangað til.

Fordómar

Hvað eru fordómar og hvernig koma þeir fram? Í dag lenti ég í aðstöðu þar sem einn aðili var e.t.v. með fordóma í minn garð. Samt ekki víst, því unt er að túlka hlutina á mismunandi vegu. Hér kemur reynslusaga.

Þessa vikuna er námskeið um arkitekta úti í raunveruleikanum. Tilgangur námskeiðisins að koma okkur niður á jörðina. Við erum ekki bara listamenn heldur munum við líka bera mikla ábyrgð. Hið skapandi ferli er bara örlítill hluti af öllu ferlinu frá því að hugmynd kemur á blað og þangað til hús er reist í öllu sínu veldi. Í því samhengi fáum við ýmsa fyrirlesara úr "alvörunni". Einn fyrirlesarinn er arkitekt, frá stórri teiknistofu í Árósum, sem er manna fróðastur um raunveruleikann. Í gær bað hann okkur að líta á heimasíðu, fyrir daginn í dag, en þar voru skaðabótamál vegna arkitekta tekin fyrir. Ég las samviskusamlega dóm í einu svona máli og verð ég að játa að ég hef lesið margt skemmtilegra. Þegar við komum svo í skólann í dag spurði hann eina stelpuna, sem heitir Sonja, hvort hún hefði lesið. Hún hafði, eftir minni bestu vitund, lesið það sama og ég. Svo spurði hann aðra stelpu. Sú hafði ekki náð að lesa svo hann hálfpartinn skammaði hana. Síðast spurði hann svo mig og ég sagðist hafa lesið það sama og Sonja. Þá sagði hann: "Gott svar hjá þér, ég hefði svarað því sama!" Leit svo spekingslega og stoltur yfir hópinn. Ég ypti bara öxlum. En það hefði ég samt ekki átt að gera. Hann hafði nefnilega gefið í skyn að ég hefði verið að ljúga. Ég fattaði það bara ekki alveg strax vegna morgunþreytu.

En voru þetta fordómar og ef svo var, af hverju?
Ég er hræddur um að svo var. Maðurinn hafði nefnilega, hvað eftir annað, tönnlast á hvað við nemendur vissum lítið. Ennfremur hafði hann svarað spurningum á niðrandi hátt, þannig að viðkomandi nemandi leit út fyrir að vita ekki neitt. Ég verð að játa ég leit ekkert sérstaklega gæfulega út þennan morgun, í rifnum gallabuxum, órakaður, þreytulegur með hárið út í loftið. Þegar hann spurði mig og stelpurnar leið mér eins og hann væri kennari í barnaskóla. Kennari sem spyr nemanda um eitthvað sem kennarinn veit að nemandinn veit ekki.

En af hverju er þetta að pirra mig?
Mér er þannig séð alveg sama hvað þessum ágæta manni finnst um mig. En mér er hinsvegar ekki sama um að bekkjarsystkini mín haldi að ég sé lygari. Ein stelpan sagði nefnilega að henni fyndist ómerkilegt af mér að hafa sagt það sem ég sagði. Virði þó að hún sé hreinskilin. En fyrir vikið hafa fordómar hér neikvæðar afleiðingar þar sem þær geta skert mannorð. Þó bara í örlitlum mæli og ég er eiginlega ekki pirraður lengur.

En hvað er hægt að læra af þessu?
Gríðarlega lærdómsríkt þetta litla dæmi úr tilveru minni, aðallega fyrir mig. Ég verð sjálfur að passa mig að dæma ekki þennan ágæta mann. Getur vel verið að hann hafi slæma reynslu af nýútskrifuðum arkitektum og þess vegna er hann aðeins of fljótur að draga ályktanir. Það er enginn laus við fordóma af einhverju tagi. Á þessu bloggi er örugglega unt að túlka einhverjar skoðanir mínar sem fordóma. Hvenær verða skoðanir að fordómum? Ég efast hinsvegar um að skoðanir mínar bitni á einhverjum einstökum aðilum. Vona allavega svo sannarlega að svo sé ekki. Það er hægt að hneykslast á ýmsu án þess að það séu endilega fordómar.

Annað sem unt að hafa í huga er að það er mörgum sem finnst arkitektar hálf steiktir. Svo ég á örugglega eftir að hitta fórdómafullt fólk í framtíðinni. En það þýðir ekki endilega að maður eigi að vera súr yfir svoleiðis. Frekar að hlæja. Og það er örugglega kjarni málsins.