Hvatning í atvinnuleysi

Las á textavarpina áðan að Akureyrarbær óskaði eftir tafarlausum viðræðum við ríkisstjórnina sjálfa. Þungar áhyggjur af þorskaleysi og fleira í þeim dúr. Þessi ályktun var meira að segja samþykkt samhljóða í bæjarstjórn sem þykir bara tíðindum sæta í stjórnmálum í dag.

Hér er á ferðinni gríðarlegar áhyggjur yfir gangi mála sem er á vissan hátt skiljanlegt. Hinsvegar ætti þessi heimsendatónn að vera óþarfur. Það boðar heldur ekki gott að ganga með heimsendinn í maganum þegar ræða á hvað á að koma í stað þorsksins. Hugmyndir eins og álver og olíuhreinsanir verða í þess konar andrúmslofti fljótar að skjóta upp kollinum.

Önnur nálgun er nauðsynleg. Sé ekki ríkisstjórnina fyrir mér “brainstorma” með mislituðum tússpennum á stóran pappa, á sama hátt og gert er í arkitektaskólanum. Skapandi hugmyndavinna og stjórnmál haldast því miður lítið í hendur. Ungu hægrimennirnir fá þó hrós fyrir mikla bjartsýni þessa dagana. Hér er allt morandi í peningum og kakan stækkar. Stærri kaka leiðir til stærri velferðarbita og samkvæmt því munu allir hafa það geðveikt gott.

Möguleikarnir sem ég sé í velferðarbitanum er meira fjármagn fyrir tímabundið atvinnuleysi. Þeir sem missa vinnuna fá eins og gefur að skilja atvinnuleysisbætur. Ólíkt venjulegum bótum munu þessar þó eiga þess kost að hækka hjá hverjum og einum. Það sem fólk þarf að gera er að koma með hugmyndir að nýrri atvinnustarfssemi. Þegar hugmyndir að arðvænni starfssemi hafa náð fram að ganga minnkar ríkisframlag til atvinnuleysisbóta í takt við það.

Þeir sem eru almennt á móti of góðu velferðarkerfi draga oft fram þau rök að gott kerfi geti virkað letjandi og til þess fallið að fólk svindli á því. Í álveri getur þó líka komið upp sú hætta að einhver reyni að taka sér lengri kaffihlé og fleiri veikindadaga. Það er mikil hætta á hvers konar svindli. Þó er líka hætt við því að bætur gefi fólki svigrúm til að hugsa málið í góðu tómi og hrapa niður á góða hugmynd. Hugmynd sem risti miklu dýpra en töfralausn frá ríkisstjórn.